با یاد شکست ها زندگی می کنم! - وبلاگ بیازیان

به گزارش وبلاگ بیازیان، اتو شنک بازیگر، کارگردان تئاتر و اُپرا و از چهره های فرهنگی و هنری کشور اتریش که این روزها جشن 90 سالگی اش برپا شده است، می گوید: خدا را شکر که مخاطبان من بیشتر در خصوص موفقیت های من فکر می نمایند، در حالی که من با یاد شکست ها زندگی می کنم.

به گزارش وبلاگ بیازیان، اتوشنگ در 81 فیلم و سریال به عنوان بازیگر حضور یافته و بیش از 32 فیلم و تئاتر را کارگردانی نموده است. 8 نمایشنامه نوشته است و در آثار زیادی به عنوان بازیگر تئاتر و صداپیشه فعالیت داشته است. او بیشتر برای فیلمهای خفاش (1351)، آرابلا (1356) و چرخ و فلک (1352) شناخته شده است.

اتو شنک در 22 خرداد1399، 90 ساله شده و اندکی پیش از آن، آخرین فیلم سینمایی او به نام چهار تار روی پرده رفت. همچنین این روزها با همکاری عکاس و روزنامه نگار معروف ایکل هوروویتس کتابی از عکسهای این هنرمند منتشر شده که در آن به آنالیز زندگی حرفه ای اتو شنک پرداخته شده است.

تلویزیون ملی اتریش هم با چندین برنامه، از اوتو شنک تجلیل کرد.

کتاب تصویری صمیمی از زندگی به قلم مایکل هوروویتس و اتو شنک نیز در این روزها توسط انتشارات مولدن منتشر شده و در 239 صفحه به بهای 35 یورو به فروش می رسد.

مصاحبه روزنامه وینرتسایتونگ با اوتو شنک که بواسطه رایزنی فرهنگی کشورمان در اتریش در اختیار وبلاگ بیازیان قرار گرفته و با فاصله و رعایت فاصله گذاری اجتماعی در کتابخانه شنک صورت پذیرفته است، در ادامه می آید:

جدیدترین فیلم بلند سینمایی شما به تازگی اکران شده است و اخبار متعددی از فعالیت های هنری شما منتشر می گردد. در این سن و سال که هم دوره های شما دست از کار کشیده اند، شما چطور این همه فعال هستید؟

اتو شنک: من هم دوست دارم که پاهایم را دراز کنم، اما کار به من اجازه نمی دهند. من فریفته کار هنری ام. آدرنالین ذخیره شده باید در جایی رها گردد، حتی اگر در نهایت خستگی هم باشم، به سختی می توانم خودم را از صحنه جدا کنم، بمب آدرنالینام منفجر می گردد و تند و تیز مشغول بازی می شوم.

بعد از گذشت بیش از 70 سال حضور روی صحنه، آیا هنوز هم رفتن روی سن به شما احساس خاصی می دهد؟

از آنجا که من خودم این کار را انتخاب نکردم می گردد، گفت که به نوعی اغوا شدم. من هیچ وقت واقعاً به استعداد خودم اعتقادی نداشتم، همواره می خواستم بهتر باشم، صدایی زیباتر و یک رفتار درخشان تر داشته باشم، به طور کلی میخواستم خیلی مستعدتر و زیباتر باشم.

ژان پل می گوید:خاطره تنها بهشتی است که نمی توان از آن بیرون رانده شد. چه خاطراتی را در پیری حفظ می کنید؟

در خصوص من، این جهنمی است که شما هرگز از آن بیرون رانده نمی شوید. هر ننگ و شکستی در این کار را خیلی خوب به یاد دارم. خدا را شکر که مخاطبان من بیشتر در خصوص موفقیت های من فکر می نمایند، در حالی که من با یاد شکست ها زندگی می کنم. اتفاقاً من هیچ وقت دنبال موفقیت نبوده ام، شاید در سنین جوانی، اما وقتی بزرگتر شدم فقط می خواستم چیزی بهتر درست گردد، چیزی که گفته می گردد درست باشد، می خواستم خودم باشم. بدین ترتیب بازی یک کلمه احمقانه است. همه در خصوص تئاتر متفاوت صحبت می نمایند.

آیا تئاتر امروزهم برای شما جذاب است؟

بله برای من فقط تئاتر خوب یا بد وجود دارد و تئاتر خوب همواره برای من جذاب خواهد بود.

از فریتز کورتنر گرفته تا آنا نتربکو، از لئونارد برنشتاین گرفته تا پیتر زادک، شما با هنرمندان مشهور جهانی کار نموده اید، این برخوردها برای شما چه معنایی داشت؟

همواره برای من راضی نماینده بوده است. من همواره افرادی را که به من معرفی می شدند، دوست داشتم. آشنایی شما وقتی خیلی زیاد نباشد، عقایدتان را با دیگران به اشتراک نمی گذارید و از یک سن تعیین به بعد، روز به روز تنهاتر می شوید.

سالهای پس از جنگ را چگونه تجربه کردید؟ زندگی در میان نازی های پیشین و تازه از راه رسیده ها؟

ما خیلی راضی شدیم که جنگ به انتها رسید ولی نمی خواستیم مانند نازی ها بشویم و انتقام بگیریم، بلکه می خواستیم ببخشیم. واقعیت این است که خیلی از مردم در جنگ دچار اشتباه شدند.