به اپل واچ فرهاد گیر بدهید، به تصمیمش نه! - وبلاگ بیازیان

به گزارش وبلاگ بیازیان، خبرنگاران: فرهاد مجیدی ناراحت است؛ او دربی را برد و به جای آنکه در کنار بازیکنان بالاوپایین بپرد و به فکر بازی فینال باشد، گوشی اش را برداشت و مستقیما سراغ صفحه مجازی اش رفت. او نوشت نمی خواهد از این به بعد سرمربی استقلال باشد و استعفا می دهد. آخرش هم می نویسد امید دارد که روزی دوباره به تیم محبوبش برمی شود.

به گزارش سرویس ورزشی وبلاگ بیازیان، داستان برای فرهاد مجیدی ساده است: او احترام می خواسته و حالا تصور می نماید بی احترامی دیده است. احتمالا حق داشته باشد؛ درست در روز هایی که او برای دریافت سهمیه آسیایی استقلال می جنگیده و به فکر بردن جام حذفی بوده، عده ای در باشگاه کوشش می کردند با آندره آ استراماچونی، سرمربی محبوب سابق و ایتالیایی این باشگاه به توافق برسند.

درست از همین زمان به بعد است که همه چیز در باشگاه استقلال درهم و برهم شده است؛ توافق حالا گنگ ترین واژه ای است که می گردد از استقلالی ها شنید. فرهاد و نزدیکانش می گویند نشست با استراماچونی در ایتالیا برای رسیدن به توافق جهت بازگشت به این تیم ونشستن روی نیمکت مربیگری است.

مخالفانش که همگی در طیف مدیریتی قرارمی گیرند می گویند توافق جهت رسیدن به حل و فصل اقتصادی و کم کردن هزینه های باشگاه بوده وگرنه خبری برای بازگشت نبوده است.

موردی که در این بین آزاردهنده و البته مبهم است رفتار مدیریتی در بین فوتبالی ها است؛ هرگز معین نیست چه بخش از حقیقت را عنوان می نمایند و چه بخش از واقعیت ها را رو می نمایند. البته آن ها هم دلایل خاص خودشان را دارند؛ احمد سعادتمند، مدیرعامل این باشگاه همین امروز در تلویزیون حاضر شد و از تصمیمش برای رفتن به ایتالیا و مذاکره با استراماچونی پرده برداشت؛ حق به جانب حرف زد و شاید اگر آن بخش از حرف هایش که برای برگشت با استراماچونی مذاکره ننموده باورپذیر باشد، می گردد گفت به نفع باشگاه عمل نموده است. او به زعم خودش خواسته تا جلوی ضرر و زیان میلیاردی که قرار است به باشگاه تحمیل گردد را بگیرد.

البته بخش دیگری از صحبت های سعادتمند نشان می داد دل خوشی هم از فرهاد مجیدی و احتمالا واکنش های عجولانه و بچه گانه سرمربی اش را ندارد؛ او مجیدی را تهدید به حضور در کمیته انضباطی باشگاه می نماید و البته یک یادآوری مهم می نماید فرهاد فراموش نکند خودش چطور جای استراماچونی را گرفت. این ها خاتمه خط و نشان نبود؛ سعادتمند به وضوح از حق باشگاه برای مذاکره با مربیان دیگر هم حرف زد و عمده ترین دلیلش را اختلاف دو رقمی با پرسپولیس، قهرمان لیگ برتر توصیف کرد.

باز هم شاید حق با مدیریت باشگاه استقلال باشد؛ او حق دارد برای باشگاهش بهترین راه چاره را پیدا کند، ولی شاید در رسیدن به بهترین راه چاره دچار اشتباه شده باشد؛ سعادتمند می گوید توقع اختلاف دو رقمی با صدرنشین را نداشته، ولی اگر خوش بینانه به ماجرا نگاه کند باید خرسند هم باشد که فرهاد مجیدی تا اینجا به وعده هایش پایبند بوده است؛ مربی وعده داده سهمیه آسیایی استقلال را می گیرد و از طرفی گفته که جام حذفی را هم می برد. دیگر وعده فرهاد مجیدی هم صعود از مرحله گروهی لیگ قهرمانان آسیا است.

فرهاد یکی را عملی نموده (دریافت سهمیه لیگ قهرمانان آسیا)، یکی را در حال اجرا است (رسیدن به فینال جام حذفی) و برای دیگری هم باید در آینده ای بسیار نزدیک مبارزه کند. پس تا اینجا، فرهاد مجیدی از وعده هایی که داده چندان عقب نیست. دست کم عقب تر از نتایجی که استراماچونی با استقلال به دست آورد نیست.

شاید در این بین فرهاد مجیدی، احمد سعادتمند و البته باشگاه استقلال همگی هم خوش شانس بوده اند که به چنین صندلیی رسیده اند؛ اگر قرار باشد ادعای رقبا مبنی بر چربش اشتباهات داور به نفع استقلال و فرهاد به ویژه در بازی های حساس نادیده گرفته گردد، نمی گردد از این موضوع هم چشم پوشی کرد که مجیدی و تیمش خوش شانس بوده اند که اشتباهات سهوی در حساس ترین مقطع لیگ به دادشان رسیده است.

شاید اگر نیمی از این اشتباهات رخ نمی داد الان مجیدی و استقلال در عملی کردن وعده نخست مشکل داشتند و قبل از رسیدن به فینال جام حذفی هم کارشان به، اما و اگر کشیده می شد. با این حال، این تیم با سرمربی جوانش در هر برهه که باشگاه به مشکل برخورد با مدیریت کردن از کنار سختی ها عبور نموده اند و الان هم بر کسی پوشیده نیست که تیم فرهاد مجیدی و البته استقلال یکی از بهترین تیم های لیگ است.

آیا مدیریت باشگاه در چند هفته مانده به خاتمه رقابت های لیگ به فکر فرو رفته که قید فرهاد مجیدی را بزند؟ شاید. مدیرعامل می گوید از مدت ها قبل در اندیشه سفر به ایتالیا بوده و تصور نمی نموده نزدیک دربی کارهایش اوکی گردد؛ مدت ها قبل یعنی همان زمانی که فرهاد مجیدی و استقلال برای دریافت سهمیه مشکل داشتند و طرفداران این باشگاه تصور نمی کردند فرهاد بتواند تیم را نائب قهرمان کند.

اگر بدبینانه به موضوع نگاه گردد (در ادامه عنوان می گردد که چندان هم بدبینانه نیست) مدیریت باشگاه استقلال در پی تغییر در کادر مربیگری تیمش بوده و به همین دلیل احتمالا گزینه ها را هم مرور نموده اند. اولین و بهترین گزینه همان استراماچونی است؛ مرد محبوبی که طرفداران آبی بعد از رفتنش به خیابان ریختند. آن ها می خواستند با یک تیر دو نشان بزنند؛ هم مربی محبوب طرفداران را برگردانند و هم اینکه با آمدن استرا و اخراج فرهاد، تماشاگران هم اعتراض زیادی نمی کردند.

اینکه در بالا عنوان شد نمی توان به طور قطع پذیرفت که مدیریت باشگاه در پی آوردن استراماچونی هم نیست دلیل دارد: همان طور که مدیرعامل استقلال خبر داده او قبلا برای رفتن به ایتالیا نقشه کشیده؛ قبلا، یعنی دقیقا همان موقع که استقلال شرایط مساعدی در جدول نداشته است. اینکه فرهاد می گوید حس می نماید از پیروزی برابر سپاهان در جام حذفی، مدیریت خرسند نشده می تواند یکی از دلایل مسئولان این باشگاه برای نقش برآب شدن ایده هایشان باشد. البته که پر واضح است مدیریت چنین موردی را تکذیب می نماید همان طور که امروز چنین کاری را کردند.

به گزارش سرویس ورزشی وبلاگ بیازیان، دست مدیریت باشگاه برای تغییر هم الان باز است؛ وفور کاندیدا برای جایگزینی مجیدی است که سعادتمند را برآن برمی دارد تا برای سرمربی جدیدش خط و نشان بکشد و بگوید حق باشگاه است که وارد مذاکره گردد. اگر استراماچونی شد که چه خوب؛ باشگاه به اهداف اقتصادی (فرار از جریمه و شکایت در فیفا) می رسد و مرد محبوبی را جایگزین دیگری می نماید. اگر هم نشد که امیر قلعه نویی بیرون از گود نشسته و احتمالا در کمین فرصت است. نه، امیر هم نخواهد و طرفدارانی که مجیدی را دوست دارند اعتراض نمایند دو گزینه دیگر باقی می ماند. اولی جواد نکونام است؛ کاپیتان سابق استقلال که در یکی دو فصل اخیر توانایی هایش را نشان داده و چه بسا اگر در همین فصل بدشانسی گریبان تیمش را نمی گرفت به جای استقلال و فرهاد مجیدی در رده دوم ایستاده بودند.

اگر نکونام هم خرد پیشه کند و در این فصل شانس خودش را برای حضور بهتر در استقلال نسوزاند باز هم صندلی فرهاد تهدید می گردد و این بار یکی مثل محمود فکری، دیگر کاپیتان سال های دور استقلال آماده است تا سکان راهنمایی این باشگاه را به دست بگیرد. فکری با نساجی نشان داده که هنر اداره کردن استقلال را دارد.

درست است؛ مدیریت باشگاه احتمالا از قبل فکر همه چیز را نموده، ولی هرچقدر هم که سعادتمند حق به جانب از خود، تصمیمش و باشگاه حرف بزند باز حق با فرهاد مجیدی است! این بار موضوع اپل واچ او و مشاوره دریافت از مربیان قدیمی برای راهنمایی استقلال در میان نیست که منتقدانش خرده بگیرند؛ این بار موضوع احترام است. اگر واقعا سعادتمند و مدیریت باشگاه استقلال، همانطور که نشان می دهند، همان قدر دلسوز بوده و در پی همکاری با فرهاد مجیدی هستند چرا با او جلسه نگذاشته و این موضوع را در حساس ترین برهه فصل با سرمربی شان در میان نگذاشته اند؟

اگر نیتی پشت تصمیمشان نبود چه نیازی بود که فرهاد را از دایره مشاوران حذف نمایند؟ آیا بهتر نبود با احترام درباره مربی شان رفتار نمایند تا حالا یکی از دو باشگاه محبوب پایتخت با وجود رسیدن به فینال جام حذفی و رقابت های لیگ قهرمانان آسیا، درگیر کاغذ بازی برای استعفا و رضایت برای عدم استعفا نباشند؟