تاریخ هلیل رودِ جیرفت به پارینه سنگی بازمی شود - وبلاگ بیازیان

به گزارش وبلاگ بیازیان، سلمان انجم روز، سرپرست هیات باستان شناسی در این منطقه ـگفت: پروژه آنالیز پارینه سنگی شهرستان جیرفت در راستا طرح مطالعه محوطه های پارینه سنگی (1) حوزه هلیل رود، به منظور ارزیابی پراکنش گروه های انسانی دوران پلیئستوسن (2) از نواحی جنوبی خلیج فارس به فلات ایران در حال اجرا است.

وی افزود: این آنالیز، نخستین مطالعه پارینه سنگی به صورت کاملا تخصصی برای شناسایی محوطه های پارینه سنگی در جنوب شرق ایران است که پس از حدود 50 سال از نخستین مطالعاتِ صورت گرفته در این ناحیه از ایران، صورت می گیرد.

به گفته این باستان شناس، دستاوردهای نخست این آنالیز، شناسایی فناوری های لوالوا، صنایع دووجهی سازی و ساطور ابزاری در محوطه های شناسایی شده در ارتفاعات شمالی و کوهپایه های غربی جیرفت و نشانگر وجود استقرارهای دوران پارینه سنگی میانی و احتمالا پارینه سنگی قدیم در حوزه هلیل رود است.

او با بیان این که مجموعه آثار شناسایی شده نتیجه 10 روز فعالیت میدانی است، گفت: متاسفانه به علت انجام فعالیت های معدن کاوی تقریبا بیشتر ارتفاعات آهکی و تراورتنی که دارای غارها و پناهگاه های صخره ای اند، در حال تخریب کامل هستند.

سرپرست هیأت باستان شناسی این منطقه افزود: از جمله عمیق ترین و منحصر به فردترین غارها که در این آنالیز، دست افزارهای سنگی از درون آن ها به دست آمد غار شعیب در کوهپایه های غربی جیرفت است که به سبب فعالیت های معدن کاوی تخریب و به طور کامل مسدود شده است.

او افزود: به علت درزهای ایجادشده در سقف غار و نفوذ آب باران، بیشتر رسوبات و نهشته های استقراری کف غار شسته شده است.

این باستان شناس اظهار کرد: در جنوب شرق ایران به سبب فعالیت های کوه زاییِ متفاوت نسبت به زاگرس و شمال ایران، کمتر شاهد بسترهای مناسب برای سیستم کارستی و شکل گیری غارها و پناهگاهایی صخره ای هستیم و از این جهت، از بین رفتن این گونه غارها، آسیب های جبران ناپذیری به میراث فرهنگی و مطالعات پارینه سنگی در این ناحیه وارد نموده است.

به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری،انجم روز گفت: از جمله منطقه ها حائز اهمیتِ شناسایی شده در این آنالیز که مجموعه ای از محوطه های پارینه سنگی به اشکال محوطه های باز و پناهگاه های صخره ای را آشکار ساخته کوه شیخ یعقوب در ارتفاعات شمال غربی جیرفت است که حاکی از شکل گیری و توسعه محوطه های پارینه سنگی روی برونزدهای سنگ چرت در ارتفاع 2500 متری از سطح دریا در محدوده ای به وسعت 200 کیلومتر مربع است.