علائم کهیر در بچه ها چیست و چگونه درمان می گردد؟ - وبلاگ بیازیان

به گزارش وبلاگ بیازیان، کهیر یکی از شایع ترین بیماری های پوستی است که حدود 20 درصد افراد را در دوره ای از زندگی تحت تأثیر قرار می دهد. کهیر در هر سنی ممکن است ایجاد گردد، اما بچه ها خردسال مبتلا به آلرژی بیش از دیگران مستعد ابتلا به آن هستند. معمولاً علائم کهیر در بچه ها در عرض 24 ساعت رفع می گردد، اما ممکن است پوست به علت خاراندن دچار خونریزی گردد.

انواع کهیر از نظر شکل و میزان متفاوت هستند و ممکن است در هر نقطه از بدن ایجاد شوند. آن ها اغلب خارش دار بوده و به صورت لکه یا ضایعات برجسته ظاهر می شوند. در این مقاله از وبلاگ بیازیان مگ به آنالیز کهیر در بچه ها و راه های درمان آن می پردازیم. با ما تا انتهای مطلب همراه باشید.

علت کهیر در بچه ها

کهیر زمانی اتفاق می افتد که بدن در مواجهه با یک ماده خارجی هیستامین آزاد می نماید و از این طریق باعث نشت عروق خونی کوچک به زیر پوست می گردد. درنتیجه، مایع درون پوست جمع می گردد و لکه ها و تاول های بزرگی را ایجاد می نماید.

کهیرها به شکل منفرد یا گروهی روی پوست دیده می شوند. کهیرهای منفرد می توانند از چند ساعت تا چند هفته دوام بیاورند و ممکن است کهیرهای تازه جایگزین کهیرهایی شوند که از بین می فرایند.

کهیر می تواند حاد یا مزمن باشد. در شرایط حاد کهیر موقتی است، در حالی که کهیر مزمن برای مدت طولانی تری ادامه دارد. سه علت اصلی ایجاد کهیر عبارتند از:

• واکنش آلرژیک
• محرک فیزیکی
• ابتلا به نوعی بیماری

در بچه ها خردسال، کهیر حاد از یکی از موارد زیر ناشی می گردد:

• عفونت
• فشار روی یک ناحیه از پوست، برای مثال نشستن طولانی مدت یا حمل یک کوله پشتی سنگین روی شانه ها
• غذا
• دارو
• قرار گرفتن در معرض مواد آلرژی زا مانند لاتکس یا گیاهان

در موارد نادر، قرار گرفتن در معرض آب یا نور خورشید می تواند باعث کهیر گردد. کهیرهای ناشی از علل فیزیکی (فشار، سرما یا نور خورشید) را کهیر فیزیکی می نامند و به کهیری که علت ایجاد آن شناسایی نشده است، کهیر ایدیوپاتیک می گویند.

عفونت ها، از جمله عفونت های ویروسی و باکتریایی، مسؤول بیش از 40 درصد موارد ابتلا به کهیر حاد هستند. در بچه ها خردسال مبتلا به کهیر حاد، عفونت شایع ترین علت کهیر محسوب می گردد.

کهیر مزمن معمولاً زمانی رخ می دهد که کودک آتوپی داشته باشد. آتوپی یک ویژگی ژنتیکی است که حساسیت سیستم ایمنی را افزایش می دهد و باعث می گردد کسانی که این ویژگی را دارند بیشتر در معرض ابتلا به آلرژی قرار بگیرند.

انواع کهیر

همان طور که در قسمت قبل ذکر شد، دو نوع کهیر وجود دارد: کهیر حاد و کهیر مزمن. کهیر حاد معمولاً در عرض 6 هفته از بین می رود، در حالی که کهیر مزمن بیش از 6 هفته باقی می ماند و در برخی موارد، از بین می رود تا چند روز بعد دوباره ظاهر گردد. 2 دسته کهیر مزمن وجود دارد:

• کهیر مزمن خودبه خودی: محرک شناخته شده ای برای بروز آن وجود ندارد.
• کهیر مزمن القایی: محرک های خاصی در بروز علائم کهیر در بچه ها نقش دارند.

علائم کهیر در بچه ها

جوش های قرمز رنگ برجسته علامت اصلی کهیر هستند. جوش ها می توانند:

• دارای یک مرکز رنگ پریده باشند.
• به صورت خوشه ای ظاهر شوند.
• در عرض چند ساعت تغییر شکل و تغییر مکان دهند.
• کوچک یا بزرگ باشند.
• با خارش یا احساس سوزش همراه باشند.

در برخی موارد، فرد به کهیر و آنژیوادم مبتلا است. آنژیوادم وضعیتی است که باعث تورم اطراف چشم ها، لب ها، دست ها، پاها و گلو می گردد و می تواند علائم شدیدتری مانند مسائل تنفسی ایجاد کند. به ندرت، کهیر و آنژیوادم با یک واکنش آلرژیک که کل بدن را درگیر می نماید یا شوک آنافیلاکسی همراه است. علائم شوک آنافیلاکسی شامل مسائل تنفسی، افت فشار خون، سرگیجه یا از دست دادن هوشیاری (غش کردن) می گردد.

کهیر چگونه تشخیص داده می گردد؟

در بیشتر مواقع، پزشک تنها با نگاه کردن به پوست می تواند کهیر را تشخیص دهد. برای یافتن علت، ممکن است سؤالاتی در خصوص سابقه پزشکی فرزندتان، بیماری هایی که اخیراً به آن ها مبتلا بوده، داروهای مصرفی، قرار گرفتن در معرض مواد آلرژی زا و استرس های روزانه از شما پرسیده گردد.

اگر کودک کهیر مزمن داشته باشد، پزشک از شما می خواهد که فعالیت های روزانه او را ثبت کنید (شامل غذاها و نوشیدنی های مصرفی و زمان و مکان ایجاد کهیرها). بعلاوه احتمالاً تست های تشخیصی مانند آزمایش خون و آزمایش آلرژی برای یافتن علت دقیق کهیر انجام می شوند.

برای آنالیز کهیر فیزیکی، پزشک روی پوست کودک شما یخ می گذارد تا واکنش آن را به سرما آنالیز کند یا کیسه شن و سایر اجسام سنگین را روی ران ها قرار می دهد تا ببیند که آیا فشار باعث کهیر می گردد یا خیر.

برای درمان کهیر در بچه ها چه باید کرد؟

در بیشتر موارد، درمان کهیر بچه ها در خانه برترین گزینه محسوب می گردد. درمان می تواند شامل استفاده از داروهای بدون نسخه مانند آنتی هیستامین یا داروهای ضدالتهاب و به کارگیری روش های خانگی باشد. قبل از استفاده از آنتی هیستامین برای شیرخواران و بچه ها نوپا با متخصص اطفال مشورت کنید.

روش های خانگی که می توانند به درمان کهیر بچه ها یاری نمایند و خارش ناشی از آن را تسکین دهند، عبارتند از:

• پوشیدن لباس های نخی و گشاد
• اجتناب از دمای خیلی گرم یا خیلی سرد
• استفاده از یک مرطوب نماینده بدون عطر در ناحیه خارش دار
• استفاده از کمپرس خنک
• حمام خنک

اگر کهیر فقط در یک قسمت از بدن کودک مشاهده می گردد، احتمالاً چیزی روی پوست او قرار گرفته که باعث تحریک پوست و ایجاد کهیر شده است. بدن کودک را با آب و صابون بشویید و لباس او را عوض کنید. برای درمان خارش، از لوسیون کالامین، کرم هیدروکورتیزون 1 درصد یا مخلوط آب و جوش شیرین بهره ببرید. بعلاوه می توانید کمپرس سرد روی نواحی خارش دار بگذارید یا کودک را به مدت 20 دقیقه در حمام خنک قرار دهید.

اگر علائم کهیر در بچه ها ادامه یابد یا بچه ها دائماً به آن مبتلا شوند، ممکن است پزشک موارد زیر را تجویز کند:

• انواع قوی تر آنتی هیستامین
• داروی استروئیدی
• کرم منتول

در صورتی که علائم کهیر شدید بوده و با آنافیلاکسی همراه باشد، پزشک دستگاه تزرق اتوماتیک اپی نفرین را تجویز می نماید. تزریق اپی نفرین یا آدرنالین به سرعت علائم خطرناک واکنش آلرژیک را درمان می نماید.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنید؟

اگر درمان کهیر در بچه ها در خانه مؤثر نبود و کهیر برای بیش از 6 هفته ادامه داشت، به پزشک مراجعه کنید. قبل از تماس با پزشک از پوست عکس بگیرید، چون ممکن است کهیرها تا زمان ویزیت محو شوند.

اگر کهیر از بین می رود اما مجدداً عود می نماید، ممکن است کودک به چیزی حساسیت داشته باشد. پزشک به وسیله آزمایش معین می نماید که آیا مواد آلرژی زا در بروز کهیر نقش دارند یا خیر.

در صورتی که گلو، دهان، لب ها یا زبان متورم شد یا کودک برای صحبت کردن و نفس کشیدن مشکل داشت، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید. این علائم ممکن است نشانه یک واکنش آلرژیک شدید باشد.

پیشگیری از کهیر

پیروی از اقدامات پیشگیرانه می تواند احتمال بدتر شدن کهیر یا عود مجدد آن را کاهش دهد. محرک ها عواملی هستند که باعث افزایش سطح هیستامین در پوست می شوند و میزان سایر مواد شیمیایی مشابه را هم بالا می برند. اگر محرک کهیر معین باشد، پیشگیری از بروز آن آسان تر است. چون فرد می داند که از چه چیزهایی باید اجتناب کند. محرک های رایج کهیر عبارتند از:

• عفونت ویروسی، مانند سرماخوردگی یا هپاتیت
• عفونت باکتریایی، مانند گلودرد استرپتوکوکی یا عفونت مجاری ادراری (UTI)
• غذا یا نوشیدنی، مانند آجیل یا تخم مرغ
• نیش حشرات
• داروهایی مانند پنی سیلین یا آسپرین
• لاتکس
• برخی از گیاهان
• هوای سرد
• تعریق
• موی حیوانات
• لباس های تنگ

اگر محرک نامعین است، بهتر است عوامل احتمالی را حذف کنید تا ببینید که آیا علائم کهیر در بچه ها برطرف می گردد یا خیر. کاهش استرس هم می تواند به کنترل علائم یاری کند، چون استرس در بروز کهیر نقش دارد.

کلام پایانی

کهیر در بچه ها خردسال شایع است، اما می تواند افراد را در هر سنی مبتلا کند. در بچه ها، اغلب واکنش های آلرژیک که باعث می شوند سیستم ایمنی مواد شیمیایی مانند هیستامین را در پاسخ به محرک ها به داخل پوست بفرستد، علت کهیر هستند.

معمولاً مشاهده علائم کهیر در بچه ها نگران نماینده نیست و این مشکل خودبه خود از بین می رود. با این حال، بثورات آزاردهنده هستند و می توانند باعث خارش شوند. اگر کهیر ادامه پیدا کرد یا علائم آزاردهنده بود، باید با پزشک تماس بگیرید. چنانچه کودک علائم آنافیلاکسی مانند مشکل در صحبت کردن یا تنفس را نشان داد، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.

این مطلب صرفا جنبه آموزش و اطلاع رسانی دارد. پیش از استفاده از توصیه های این مطلب حتما با پزشک متخصص مشورت کنید. برای اطلاعات بیشتر بیانیه برطرف مسؤولیت وبلاگ بیازیان مگ را بخوانید.

منابع: medicalnewstoday, kidshealth, webmd