رشد سلول در اسکلت ربات ها؟! - وبلاگ بیازیان

به گزارش وبلاگ بیازیان، با توجه به اینکه رشد این سلول ها در بدن یک انسان دشواری ها و پیچیدگی های خاص به خود را دارد، محققان تصمیم گرفتند تا با استفاده از یک ربات، سیستم اسکلتی عضلانی انسان را به برترین شکل ممکن برای رشد این سلول ها فراهم نمایند.

علم مهندس بافت یا رشد سلول های انسانی برای استفاده در پزشکی در مراحل ابتدایی و شروع راه خود قرار گرفته است و امروزه از ساده ترین سلول های رشدیافته در آزمایشگاه ها می توان در درمان های تجربی استفاده کرد.

اما محققان اخیرا به یک روش تازه مهندسی بافت تحت عنوان رشد سلول ها روی اسکلت ربات متحرک دست یافته اند که می تواند کیفیت این کار را بهبود ببخشد. معمولا سلول هایی که در این نوع از دارو های احیانماینده مورد استفاده قرار می گیرند، در محیط های ساکن همچون ظروف پتری رشد می نمایند.

اکنون محققان دانشگاه آکسفورد با همکاری شرکت رباتیک Devanthro ، بر این باورند که اگر می خواهید موادی را طراحی کنید که برای حرکت و خم شدن همچون تاندون ها یا ماهیچه ها مناسب باشند، می بایست محیط رشد طبیعی آن ها نیز تا حد امکان به صورت دقیق بازسازی شوند. بنابراین، این پژوهشگران تصمیم گرفتند تا محیطی متحرک نزدیک به بدن انسان را برای رشد این بافت ها ایجاد نمایند.

با توجه به اینکه رشد این سلول ها در بدن یک انسان دشواری ها و پیچیدگی های خاص به خود را دارد، محققان تصمیم گرفتند تا با استفاده از یک ربات، سیستم اسکلتی عضلانی انسان را به برترین شکل ممکن برای رشد این سلول ها فراهم نمایند.

آن ها برای این منظور یک محیط رشد سفارشی برای رشد این سلول ها را در رباتی که به وسیله شرکت Devanthro طراحی شده بود، ایجاد کردند که در این اسکلت قرار می گرفت و در صورت لزوم از قابلیت خم شدن نیز برخوردار بود. به این محیط های رشد در اصطلاح، بیوراکتور گفته می گردد.

محلی که آن ها برای رشد و پرورش این بافت انتخاب کردند، مفصل شانه ربات بود. محققان در گام بعد، یک بیوراکتور ایجاد کردند که می توانست در شانه ربات نصب گردد و کل ساختار آن در یک غشای بیرونی بالون مانند محصور شده بود.

در این آزمایش، سلول های مدنظر پس از کاشت، در یک دوره دو هفته ای رشد کردند. طی این دوره، هر روز به مدت 30 دقیقه، بیوراکتور را در شانه جای می دادند. اگرچه این گروه تغییراتی را در این سلول ها مشاهده کردند که متفاوت از سلول های رشد یافته در محیط های ساکن بود، اما هنوز معین نشده که آیا این تغییرات مفید هستند یا خیر.

پیر الکسیس، از محققان این پروژه تحقیقاتی می گوید تفاوت هایی که او و همکارانش در رشد سلول ها در این روش مشاهده کردند، در برترین حالت از نظر کاربرد های پزشکی آینده مبهم است و فعلا نمی توان در این خصوص اظهار نظر کرد.

وی ادامه داد: ما تفاوت هایی را در حرکت بیوراکتور در مفصل شانه ربات مشاهده کردیم، اما اینکه این تفاوت به معنی سلول های بهتر است هنوز چیزی در این رابطه نمی دانیم. ما فعلا نمی توانیم بگوییم که این روش بهتر از دیگر روش هاست، بلکه در حال حاضر درباره صرفا از امکان رشد سلول ها با این شیوه سخن می گوییم.

این تیم تحقیقاتی نشان داده است که رشد سلول ها در اسکلت ربات امکان پذیر است. اکنون باید به این نتیجه رسید که آیا چنین روشی ارزش وقت گذاشتن و سرمایه گذاری را دارد یا خیر. با این حال، محققان نسبت به آینده امیدوارند و معتقدند که با اسکن های دقیق از بیماران می توان برای تکثیر سلول ها در بدن آن ها استفاده کرد.

بعلاوه این روش اجازه می دهد تا بافت هایی مانند تاندون ها برای جراحی در یک محیطی شبیه به بدن انسان رشد نمایند.

منبع: آی تی ایران